اخراجي ها” امروز از بورس خداحافظي مي كنند
بعد از ۲۴ ماه از زمان راه اندازي تابلوي چهارم (مشروط بازار دوم) پرونده معاملات اين تابلو بسته مي شود و با اخراج ۷۲ شركت غيرمنطبق با شرايط بازار سرمايه، اسب هاي پير بازار سهام از گردونه رقابت و نوسان قيمت سهام خارج مي شوند.
مسوولان بورس كشور در مهرماه سال ۸۵ براساس شرايط مندرج در ماده ۷ آيين نامه شرايط و ضوابط پذيرش سهام در بورس اوراق بهادار، تابلوي چهارم (موسوم به تابلوي غيررسمي) را راه اندازي كردند تا شركت هايي را به دلايلي چون زيان دهي، عدم رعايت سياست افشاي اطلاعات، مطلوب نبودن ميزان فعاليت و حجم داد و ستد و گردش سهام و عدم عرضه سهام مازاد بر حد مجاز در طي مهلت مناسب به اين تابلو منتقل يا به عبارتي ديگر تبعيد كنند.
بر همين پايه در مجموع ۹۶ شركت بورسي به اين تابلو منتقل شدند تا در صورت احراز شرايط دوباره به تابلوي فرعي (كه بعدها به بازار دوم تبديل شد) بازگردند، اما از آن زمان تاكنون به جز تمديد مهلت براي ۲۴ شركت، هيچ شركت ديگري خواسته يا ناخواسته موفق به حضور مجدد در بازار دوم بورس نشد.
بنابراين گزارش، ۳۶ شركت اين تابلوي مهجور در حالي خردادماه سال جاري از فهرست شركت هاي بورسي اخراج شدند كه در آن تاريخ اعلام شد وضعيت ۶۰ شركت باقي مانده در شهريور ماه بررسي خواهد شد.
براين اساس، هيات پذيرش اوراق بهادار به برنامه اعلامي خود در موعد مقرر عمل كرد و ۳۶ شركت ديگر كه شرايط تداوم پذيرش در بورس را نداشتند از فهرست شركت هاي پذيرفته شده در بورس حذف كرد و به اين تعداد شركت زيان ده، يا عدم اطلاع رسان يا در حال انحلال كارت قرمز داد اما به ۲۹ شركت اخراجي تا اول آبان ماه مهلت انجام معاملات داد و ۲۴ شركت ديگر را به صورت مشروط تا پايان سال جاري در بازار دوم طبقه بندي كرد تا در زمان طبقه بندي جديد شركت ها در پايان سال جاري در مورد آنها تصميم گيري شود. راه اندازي اين تابلو در شرايطي با نارضايتي برخي از سهامداران خرد به دليل عدم فروش سهام خود در اين شركت ها همراه بود و برخي شركت هاي زيان ده و مشمول حذف از بورس در حالي در فرصت تعيين شده بايد نسبت به اصلاح ساختار و خروج از ماده ۱۴۱ قانون تجارت اقدام مي كردند، در برابر ميانگين گردش روزانه بازار سهام حدود ۲۰ميليارد تومان، در طول فعاليت ۱۰ ماهه تابلوي چهارم فقط ۱/۸۲ميليون سهم به ارزش ۹/۸ميليون تومان داد و ستد شد.
اين آمار در شرايطي به ثبت رسيده كه در سال ۸۵ و از زمان راه اندازي اين تابلو (۱۱ مهر ۸۵) در تابلوي چهارم شاهد معامله ۵۵ ميليون سهم به ارزش ۷/۶ ميليارد تومان بود.
تبلیغات با اين اوصاف آمار معاملات ۱۵ ماهه اين تابلو ( از زمان راه اندازي تا ۱۰ دي ۸۶) نشان داد كه در اين تابلو بيش از ۱۳۷ ميليون سهم به ارزش ۶/۱۵ ميليارد تومان جا به جا شده كه اين وضعيت نمي تواند آمار قابل قبولي باشد.
فهرست شركت هاي اخراجي صنايع نساجي به شرح زير است:
ريسندگي و بافندگي كاشان، نساجي خوي، نساجي بابكان، بافت آزادي، ريسندگي و بافندگي پاكريس،ايران برك، مخمل و ابريشم كاشان، پارسيلون ، نساجي مازندران، ايران پوپيلن،كارخانجات توليدي تهران ، يزد باف ، الياف، نساجي غرب، كمپرسورسازي تبريز، رسيدگي و بافندگي ري، فرش پارس، وطن اصفهان،صنايع نساجي ايران، توليد الياف پلي وپيلن، نساجي قائم شهر، ريسندگي و بافندگي درخشان يزد، گرد باف يزد، درين كاشان.
تجربه اي كه نبايد تكرار شود
با توجه به مواردي چون زيان دهي، سهام محدود شناور آزاد (Free Folat)، عدم اطلاع رساني مطلوب، توقف طولاني نماد معاملاتي، حجم اندك معاملات و تعداد سهام معامله شده و ديگر موارد از ميان شركت هاي بورسي، شركت هاي مشمول موارد به تابلوي چهارم منتقل شدند تا در فرصتي تعيين شده نسبت به اصلاح ساختارها و خروج از اين تابلو اقدام كرده تا شرايط احراز مجدد حضور در بورس را كسب كنند و در غير اين صورت شركت هاي اين تابلو براي هميشه از بورس حذف مي شدند. اما به نظر مي رسد از جمله دلايل درون سازماني حجم اندك معاملات شركت ها و عدم تمايل فعالان حقوقي بازار به حضور در تركيب سهامداري شركت هاي زيان ده، بي تفاوتي و بي انگيزگي برخي سهامداران عمده نسبت به ممانعت حذف از بورس ، كاهش نقدينگي هاي بازار و عدم رونق قابل قبول بورس، بي اطلاعي سرمايه گذاران خارجي و داخلي از وجود شركت هايي با قابليت و خروج از زيان و حركت در مسير رشد و بالندگي، محدوديت هاي موجود در داد و ستد سهام شركت هاي تابلوي چهارم مانند معامله روز يك روز در هفته و عدم فروش سهام در صورت خريد توسط سهامداران و همچنين عدم ترسيم افق روشن اين گونه شركت ها توسط سهامداران و سرمايه گذاران و ترس از آينده اين گونه شركت ها مي تواند باشد. اين موارد در شرايطي مطرح مي شود كه گرفتاري هاي برون سازماني و ديگري چون نيمه دولتي بودن تعدادي از شركت هاي اين گروه، وضعيت توليد و فروش نامطلوب برخي صنايع داخلي، وجود محصولات رقباي خارجي ، ركود بازار مصرف توليدات برخي صنايع داخلي به دليل كيفيت نامطلوب محصولات، موضوع قاچاق (كه در ميزان توليد و فروش و قيمت توليدات تاثيرگذار است) و عوامل پيدا و پنهان ديگري باشد كه لازمه رفع چنين موانع و نقاط ضعفي تلاش همه گروه ها، سازمان ها، وزارتخانه ها و مسوولان كشور مي توانست باشد.
با حذف بيش از ۷۲ شركت از ۴۳۴ شركت در حالي تعداد شركت هاي بورسي به ۳۴۴ شركت سهامي عام رسيد كه شايد بعد از اين شاخص ها ترميم شوند و بورس از دست شركت هاي نامطلوب و زيان ده خلاص شد و سهامداران در صورت وجود مشتري نامعلوم قادر به خروج از اين شركت ها شدند، اما اين وضعيت در ديدگاه كلان و در بلند مدت حاوي نكاتي است كه جا دارد به آن نگاه ويژه اي شود. نگاهي كه اولين نكته و نشانه آن به سوي بازار سرمايه و سياست هاي اشتباه سازمان بورس در گذشته خواهد بود. سازمان بورس در گذشته و با هدف افزايش شركت هاي بورسي در برخي موارد تنها به كميت توجه كرد و از پذيرش شركت ها با سرمايه اندك و ناتوان در تدوام سود آوري جلوگيري نكرد و همين عامل موجب شد كه در آن دوران خصوصا سال هاي ابتدايي دهه ۷۰ تابلوي معاملات سهام پذيراي چنين شركت هايي (كه در ديگر بورس هاي دنيا به اسبهاي پير، معلول و كور مشهورند) باشد. بر همين اساس جا دارد سازمان بورس و اوراق بهادار با استفاده از اين تجربه تلخ در پذيرش شركت ها به گونه اي اقدام كنند كه ضمن تحقق اهداف سازماني منافع سهامداران نيز در حداقل ممكن تامين شود.
(منبع: خبرگزاري فارس)
