مجالی برای تنظیم سند کار شایسته نمانده است

تهران-تحقق کار شایسته نیاز به زمانی طولانی در عرصه های اجتماعی و اقتصادی دارد هر چند بر اساس ماده ۲۵ قانون برنامه پنجم توسعه قرار بود در پایان سال نخست برنامه ‘سند کار شایسته‘ تنظیم شود اما به نظر می رسد با نزدیک شدن به روزهای پایانی سال، مجالی برای این مهم نمانده است.

کار شایسته یکی از برنامه های سازمان بین المللی کار است که برای بهبود روابط کار، کشورها ملزم به اجرای آن هستند اما این مهم نیازمند پیش نیازهایی است که تا در عرصه روابط کار در ایران این پیش نیازها محقق نشود نمی تواند کار شایسته را محقق کرد.

بر اساس ماده۲۵ قانون برنامه پنجم توسعه، وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی مکلف است حداکثر تا پایان سال اول برنامه، سند ملی کار شایسته را حسب مصوبات سازمان بین‎المللی کار،حقوق کار و حقوق کارگران و کارفرمایان در جهت تثبیت حقوق بنیادین کار و برای بهبود روابط کارگر و کارفرما به شکل سه‎جانبه و با مشارکت تشکل های کارگری و کارفرمایی تنظیم کند.

هم اکنون مهمترین موضوع های جامعه کار اصلاح قانون کار است در حالیکه با نزدیک شدن به روزهای پایانی سال، تعیین حداقل دستمزد سال ۹۱ دغدغه جامعه کار را افزایش داده است بنابراین با توجه به موارد یاد شده،مجالی برای تنظیم کار شایسته از سوی شرکای اجتماعی کار نیست.

یک فعال جامعه کار در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: تحقق کار شایسته شاید به بیش از دو برنامه اقتصادی و اجتماعی نیاز داشته باشد زیرا این مهم با عجله قابل انجام نیست.

‘حمید حاج اسماعیلی’ افزود: پیش از آنکه به موضوع کار شایسته توجه کنیم باید مولفه های سازمان بین المللی کار را در خصوص حقوق کار مورد توجه قرار دهیم.

وی تاکید کرد: هم اکنون بسیاری از بنگاههای اقتصادی نخستین حقوق کار را در خصوص کارگران رعایت نمی کنند.

کار شایسته به خواسته های صنفی کارگران در زندگی کاری آنها اطلاق می شود. این خواسته شامل فرصت های شغلی، درآمد، پیشرفت فردی، عدالت و برابری جنسیتی (در امکان دستیابی به کار) اطلاق می شود.

کار شایسته چهار هدف استراتژیک را پیگیری می کند که این اصول شامل: اصول و حقوق بنیادین کار، برخورداری از فرصت های شغلی و درآمد،حمایت و امنیت اجتماعی و گفت وگوهای اجتماعی و سه جانبه (تشکل های کارگری و کارفرمایی)است.

سازمان بین المللی کار، تلاش می کند تا روش های مبتنی بر کار شایسته را به سیاست های اقتصادی و اجتماعی (دولت ها) تعمیم دهد. کار شایسته، محور مرکزی تلاش ها برای از بین بردن فقر و وسیله ای برای پیشرفت برابر و پایدار است.

براساس تعریف سازمان بین المللی کار،کار شایسته شامل فرصت هایی برای دستیابی به مشاغل با درآمد کافی، محیط کار ایمن، حمایت اجتماعی از کارگران و خانواده های آنان، ایجاد چشم انداز روشن در افق پیشرفت شغلی و امکان ایجاد ائتلاف های اجتماعی (اتحادیه ها و سندیکاها) است.

آنچه که مهم است هم اکنون مسئولان و برنامه ریزان اجتماعی به انجام این مهم در کشور پی برده اند.

بسترسازی برای توسعه تفکر کارشایسته گامی ارزشمند در جهت حقوق بنیادین کار است تا بتوان بستر مناسبی را برای حفظ کرامت انسانی کارگران با گامهایی هرچند آهسته اما مطمئن فراهم کرد