سرمایه گذاری ترکیه، پاکستان و بنگلادش در صنعت نساجی ایران

سرمایه گذاری ترکیه، پاکستان و بنگلادش در صنعت نساجی ایران
مدیرکل دفتر صنایع نساجی و پوشاک در گفت وگو با خبر داد

نویسنده: مرجان اسلامی فر

تا پیش از این خیلی ها تصور می کردند صنعت نساجی یکی از صنایع فرسوده، بدون بهره وری و اشتغالزایی پائین است و حتی بارها اعلام می شد که صنعت نساجی در حال ورشکسته شدن است اما طی پنج سال اخیر و با ورود پررنگ بخش خصوصی ورق برگشت و اکنون همگان به این یقین رسیده اند که صنعت نساجی اگر دست بخش خصوصی باشد و مدیران لایق روی کار بیایند این صنعت نه زیان ده است و نه اشتغالزایی آن پائین است. گفته می شود سرانه سرمایه گذاری دربخش صنعت برای ایجاد اشتغال به طور متوسط ۱۴۵ میلیون تومان است اما در صنعت نساجی با هزینه ای بالغ بر ۲۵ تا ۳۰ میلیون تومان می توان نرخ اشتغالزایی را بالابرد. درحقیقت با یک پنجم سرمایه گذاری، اشتغالزایی قابل توجهی را در صنعت نساجی می توان رقم زد.
مهدی اسلام پناه مدیرکل دفتر نساجی و پوشاک وزارت صنعت، معدن و تجارت می گوید: میزان سرمایه گذاری در صنعت نساجی توسط بخش خصوصی رشد صعودی یافته و خوشبختانه این سیر با سرعت مناسبی در حال حرکت است.
وی با بیان این که صنعت نساجی در افزایش میزان ارزش افزوده و اشتغالزایی کشور سهم بسزایی دارد، تصریح کرد: بخش خصوصی در سال های اخیر به لحاظ سودآور بودن صنعت نساجی وارد این عرصه شده و توانسته در تمام بخش ها فعالیت کند.
وی ادامه داد: دولت طی سال های اخیر هیچ سرمایه گذاری در بخش نساجی انجام نداده است و فضا را برای بخش خصوصی فراهم کرده تا آنها به صورت تخصصی در این بخش فعالیت کنند.
اسلام پناه خاطرنشان کرد: وزارت صنعت، معدن و تجارت برنامه های جامعی را برای صنعت نساجی تدوین کرده است. برنامه های مذکور با فعال شدن صندوق توسعه ملی اجرایی خواهد شد. از آنجا که صندوق توسعه ملی در ارائه تسهیلات شرایط مناسبی دارد، بخش تولید می تواند بهترین استفاده را داشته باشد و با منابع پایدار نسبت به رشد تولید اقدام کند.
وی در ادامه خواستار ثبات نرخ ارز شد و اذعان داشت: اگر نرخ ارز تثبیت شود میزان سرمایه گذاری در بخش صنعت افزایش خواهد یافت. سرمایه گذاران باید اطمینان های لازم را داشته باشند که پس از سرمایه گذاری در پروژه ها با نوسان نرخ ارز رو به رو نخواهند شد.
علیرضا حائری دبیر انجمن صنایع نساجی ایران نیز در گفت وگویی اظهار داشت: حدود پنج سال است که دولت هیچگونه سرمایه گذاری مستقیمی در بخش نساجی انجام نداده و فضا برای سرمایه گذاری بخش خصوصی فراهم است.
وی تاکید کرد: طی سال های اخیر کارخانه های متعددی در بخش الیاف، نخ، کف پوش و فرش های ماشینی ایجاد شده است، به گونه ای که کاشان توانسته قطب تولید فرش ماشینی در کشور شود و بزودی این استان قطب تولید فرش ماشینی در منطقه خواهد شد و روند مذکور بیانگر توسعه سرمایه گذاری است.
وی درباره سرمایه گذاری کشورهای خارجی نیز خاطرنشان کرد: کشور ترکیه به صورت مشارکتی یا ۱۰۰درصدی در بخش نساجی سرمایه گذاری کرده است و حتی محصولاتش را از ایران به سایر کشورها صادر می کند.
اخیراً نیز پاکستان و بنگلادش که در زمینه نساجی کارنامه خوبی دارند، برای سرمایه گذاری در صنعت نساجی ابراز تمایل کرده اند. آنها خواستار انتقال ماشین آلات نساجی و سرمایه گذاری در ایران هستند.
وی توضیح داد: واحدهای نساجی کشور پاکستان به علت مشکل انرژی و قطعی برق، متحمل خسارت های زیادی می شوند، از این رو قصد دارند ماشین آلات و خطوط تولیدشان را وارد ایران کنند تا بهره وری و سوددهی خود را بالاببرند. از سویی دیگر مناسبات مطلوب بین ایران و پاکستان عامل دیگری است تا آنها برای سرمایه گذاری در کشورمان رغبت بیشتری داشته باشند. وی تاکید کرد: کشور ترکیه نیز به دلیل هزینه های بالای انرژی و دستمزد پرسنل و نیروی انسانی خود سرمایه گذاری در ایران را در اولویت برنامه خود قرار داده است.
حائری یادآور شد: در گذشته نساجی هایی که ریشه دولتی داشتند به دنبال افزایش بهره وری و ارتقای کیفی محصولات خود نبودند اما با عدم سرمایه گذاری دولت، بخش خصوصی توانست وارد این عرصه شود و در بخش منسوجات و پوشاک با کشورهای صاحبنام رقابت کند.
وی تصریح کرد: اگر تولیدکنندگان ایرانی همراه با نیاز و سلایق کشور حرکت نکنند کشورهایی چون ژاپن، کره و اتحادیه اروپا نیاز مردم را شناسایی کرده و محصولات خود را وارد بازار می کنند.
وی تاکید کرد: بخش خصوصی برای سرمایه گذاری های جدید در صنعت نساجی آمادگی لازم را دارد.
اما به رغم توسعه صنعت نساجی،در هفت ماهه امسال یک هزار و ۶۲ تن پوشاک به ارزش ۱۱ میلیون دلار وارد کشور شده است که در مدت مشابه سال گذشته، این میزان یک هزار و ۵۶ تن به ارزش ۹ میلیون دلار بوده و بر این اساس ۶۳/۰ درصد به لحاظ وزنی و ۶۰/۱۷ درصد به لحاظ ارزشی رشد داشته است. در این مدت امارات متحده عربی، ایتالیا و چین، سه کشور عمده مبدا واردات پوشاک به کشورمان بوده اند که میزان واردات پوشاک از امارات ۴۸۹ تن به ارزش چهار میلیون و ۴۵۳ هزار دلار بوده و این کشور از نظر وزنی ۰۳/۴۶ درصد و از نظر ارزشی ۲۹/۴۰ درصد از سهم کل واردات پوشاک به کشور را به خود اختصاص داده است. در این مدت همچنین ۷۵ تن پوشاک به ارزش دو میلیون و ۳۲۸ هزار دلار از ایتالیا وارد کرده ایم که نشان می دهد این کشور از نظر وزنی۱۰/۷ درصد و از نظر ارزشی ۰۷/۲۱ درصد از سهم کل واردات به کشورمان را به خود اختصاص داده است.
میزان واردات پوشاک از چین نیز در هفت ماهه سال، ۲۵۲ تن به ارزش یک میلیون و ۸۵۶ هزار دلار بوده و این کشور از نظر وزنی ۶۹/۲۳ درصد و از نظر ارزشی ۷۹/۱۶ درصد از سهم کل واردات پوشاک به کشور را به خود اختصاص داده است. در مورد سایر کشورها میزان واردات پوشاک در هفت ماهه سال، ۲۴۶ تن به ارزش دو میلیون و ۴۱۵ هزار دلار بوده و بر این اساس سهم ۱۸/۲۳ درصدی به لحاظ وزنی و ۸۵/۲۱ درصدی به لحاظ ارزشی از کل واردات پوشاک به کشور را نشان می دهد.
این آمار نشان می دهد که بایستی میزان واردات منسوجات را کنترل بیشتری کرد تا تولید کنندگان داخلی بتوانند در شرایط مناسبی فعالیت کنند.
با تمام این اوصاف به اذعان کارشناسان، صنعت نساجی از موضوعات مختلفی چون عدم ثبات نرخ ارز، قاچاق، نبود برندسازی، عدم تبلیغات مناسب و در برخی مواقع سرمایه در گردش ناکافی رنج می برد.

روزنامه ایران، شماره ۴۹۴۷ به تاریخ ۳/۹/۹۰، صفحه ۷ (تولید)