رئیس هیأت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران:طی ۸ ماه امسال ۴۵ میلیون دلار صادرات پوشاک داشته ایم

طبق آمار گمرک در هشت ماه امسال ۴۵ میلیون دلار پوشاک با وزن ۳.۴ هزار تن به کشور های مختلف صادر شده است.

مهندس محمد مروج حسینی رئیس هیأت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران از رکود در فضای کسب و کار نساجی خبر داد و گفت: اکنون شرایط بازار مبهم است و مردم در حالت انتظار به سر میبرند. این موضوع باعث میشود مصرف کنندگان از خرید خودداری کرده و بازار به شدت دچار رکود شود.

حسینی با تأکید بر این که بعد از افزایش قیمت ارز در سال ۹۱، شاهد کاهش قاچاق پوشاک به داخل کشور بودیم؛ خاطرنشان کرد:۴۰ درصد پوشاک کشور از طریق واردات تامین میشود. البته این میزان واردات شامل واردات از مبادی رسمی، قاچاق و چمدانی به وسیله مسافرین است.

وی آماری از میزان صادرات و واردات پوشاک ارایه کرد و گفت: طبق آمار گمرک در هشت ماه امسال ۴۵ میلیون دلار پوشاک با وزن ۳.۴ هزار تن به کشور های مختلف صادر شده است. همچنین در این مدت ۱.۵ میلیون دلار پوشاک وارد کشور شده است.

وی در پاسخ به این که هنوز تولیدات داخل با مشکل برند مواجه اند؛ اظهار داشت: این گونه نیست. اکنون در داخل هم برندهای معروف و خوب داریم. مشکل در برندهای وارداتی است. با توجه به تحریمها و مشکلاتی که بر سر راه واردکنندگان وجود دارد، بعضی از آنها به دنبال ورود اجناس تقلبی میروند. چنانچه مشکلات موجود برطرف شود؛ برندهای واقعی وارد کشور شده و برندهای قلابی از بازار خارج میشود. زمانیکه شرایط برای ورود جنس اصل وجود نداشته باشد؛ واردکننده به ناچار به دنبال کالای تقلبی میرود.

رئیس هیأت مدیره انجمن نساجی ایران مهم ترین مشکل صنعت پوشاک را صنعتی نبودن آن برشمرد و گفت: تعداد واحد های صنعت پوشاک که از سیستم های اتوماتیک استفاده کرده و تولید انبوه دارند؛ انگشت شمار است. اکثر واحدهای تولیدی به اصطلاح دست دوز و زیر پله ای هستند. مثلا یک خانواده در یک زیر زمین به کار دوخت و دوز مانتو اشتغال دارند. درست است که کار و درآمد ایجاد میشود اما کار صنعتی نیست و قیمت های آنها توان رقابت با بازارهای جهانی را ندارد.

حسینی ادامه داد: ما نسبت به بعضی کشورها از جمله بنگلادش از امکانات بیشتری برخورداریم اما آنها به دلیل نیروی کار ارزان و دارا بودن ارتباط منطقی با سایر کشورهای دنیا از ما بسیار موفق ترند. بگذارید یک مقایسه بکنیم. در سال ۲۰۱۲ میزان صادرات پوشاک بنگلادش ۲۰ میلیارد دلار بوده در حالیکه میزان صادرات نساجی ما در همین سال فقط یک میلیارد دلار بوده است. وقتی میگویم نساجی منظور همه محصولات نساجی از قبیل پتو، الیاف، نخ، فرش ماشینی، پارچه و پوشاک است. ویتنام هم در سال ۲۰۱۲ در حدود ۱۴ میلیارد دلار پوشاک به کشورهای مختلف صادر کرد. متأسفانه فاصله ما دراین زمینه با دنیا زیاد است.

وی افزود: البته امیدوارم با تغییراتی که در روابط خارجی کشور حاصل شده بتوانیم بازارهای بیشتری جذب کنیم.

وی در پاسخ به این سوال که چگونه میتوان صنعت پوشاک کشور را به سمت صنعتی شدن سوق داد؛ گفت: برای این منظور ابتدا باید بازار فروش پیدا کنیم. این کار نیاز به ارتباط با سایر کشورها دارد. از سوی دیگر در داخل کشور باید بهره وری را افزایش دهیم. ما در سال ۱۰۰ روز تعطیلی داشته و فقط ۲۶۰ روز کار میکنیم. این موارد باعث کاهش بهره وری میشود. مساله دیگر به قانون کار برمیگردد. قانون کار مانند کشور های پیشرفته باید از کار حمایت کند نه از کارگر یا کارفرما. در همه جای دنیا هنگامی که مشکلی بین کارگر و کارفرما پیش میآید؛ تصمیمی که قانون لحاظ میکند به ثبات و ادامه بهتر روندکار است. اما در کشور ما هنوز عوامگرایی بر این عرصه حکم فرماست و تصور بر این است که باید از کارگر حمایت شود.