بحران شدید کاهش صادرات در صنعت ریسندگی هند
صنعت ریسندگی نقشی محوری در بخش نساجی ایفا می کند و به عنوان مرحله اولیه در تولید نخ از الیاف خام عمل می کند. این شامل تبدیل الیاف، مانند پنبه یا مواد مصنوعی، به رشته های پیوسته مناسب برای بافندگی یا بافندگی است. کارایی و کیفیت فرآیند ریسندگی به طور قابل توجهی بر تولید کلی پارچه و در نتیجه بر خروجی صنعت نساجی تأثیر می گذارد. به همین علت پر رونق بودن این بخش حائز اهمیت می باشد.
اما اخیرا تحت تاثیر جنگ و درگیری طولانی اوکراین و روسیه، و همچنین جنگ اخیر اسرائیل و حماس به تعرفه واردات ۱۱ درصدی پنبه و مسائل مربوط به سفارش‌های کنترل کیفیت الیاف مصنوعی آسیب وارد شده است. در همین جهت انجمن های کارخانه های نساجی به دنبال تدابیر حمایت و مالی برای بخش ریسندگی هند می باشند.
کنفدراسیون صنایع نساجی هند (CITI) با اشاره به کاهش ۵۰ تا ۷۰ درصدی ظرفیت بهره برداری الیاف و محصولات نساجی درخواست کمک و حمایت مالی کرد و خواستار تمدید مهلت یک ساله برای بازپرداخت مبلغ اصلی و تبدیل وام های سه ساله تحت طرح تضمین خط اعتباری اضطراری (ECLGS) به وام های شش ساله شد.
راکش مهرا، رئیس کنفدراسیون صنایع نساجی هند (CITI) همچنین بر تمدید «کمک‌های مالی لازم برای کاهش نگرانی ها درباره سرمایه در گردش» در راستای کاهش بحران پیش‌بینی نشده‌ای که بخش صادرات ریسندگی را درگیر کرده است تاکید کرد و گفت این حمایت ها برای جلوگیری از بیکاری و از دست دادن شغل برای چندین هزار نفر، حفظ سهم بازار و دستیابی به اهداف صادراتی پیش بینی شده ضروری است.
صنعت نساجی تحت حمایت ویژه صندوق توسعه ملی (ECLGS) به ارزش ۱۶۹۲۰ کرور روپیه قرار گرفته بود و این مبلغ را از آن ها دریافت کرد که از کل این مبلغ تقریباً ۶ درصد از کل پرداخت ۲.۸۲ میلیون روپیه کرور تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۲ را شامل می شود.
با این حال، بخش ریسندگی اکنون با یک بحران شدید با کاهش ۵۰ درصدی صادرات نخ پنبه، کاهش ۲۳ درصدی در صادرات کلی منسوجات پنبه‌ای و کاهش ۱۸ درصدی در کل منسوجات و محصولات پوشاک در طی سال مالی ۲۰۲۲-۲۰۲۳ در مقایسه با قبل از آن مواجه است.
