تاکید نساجان بر ورود بی‌قید و شرط پنبه/ نیاز واحدهای نساجی به پنبه ۱۵۰ هزار تن در سال است
دانلود نسخه دیجیتال مجله کهن
نایب رییس هیات مدیره انجمن صنایع نساجی گفت: «ورود فوری پنبه حداقل به اندازه مصرف سه تا شش ماه واحدهای نساجی باید از تمام کشورهای مجاز به دادوستد با ایران آزاد اعلام شود تا واحدهای ریسندگی بتوانند از بحران فراگیر عبور کنند.»
علیمردان شیبانی خواستار آزادسازی سریع و بی‌قید و شرط واردات پنبه برای گذر از بحران کنونی ناشی از کمبود پنبه در داخل کشور از تمام کشورهای مجاز به دادوستد با ایران برای نجات واحدهای ریسندگی از خطر تعطیلی قریب‌الوقوع آنها شد.
وی تاکید کرد: «ورود بی‌قید و شرط و فوری پنبه حداقل به اندازه مصرف سه تا شش ماه واحدهای نساجی باید از تمام کشورهای مجاز به دادوستد با جمهوری اسلامی ایران آزاد اعلام شود تا واحدهای ریسندگی که به دلیل کمبود شدید پنبه در حال توقف هستند، بتوانند از این بحران فراگیر عبور کنند. در این مدت نیز باید وزارت جهادکشاورزی و نهادهای ذی‌ربط با اتخاذ سیاست‌های کارآمد و اجرایی مثل اصلاح بذر، بهبود زمین‌های تحت کشت، کوتاه کردن دوران برداشت پنبه و … اقدامات علمی و اجرایی را در دستور کار فوری خود قرار دهند تا در آینده دچار چنین کمبودهایی نشویم.»
نایب رییس هیات مدیره انجمن صنایع نساجی ایران، شرایط فعلی واحدهای ریسندگی پنبه‌ای را از نظر تامین مواداولیه خود به دلیل عدم امکان خرید و واردات به موقع بسیار نامطلوب خواند و افزود: «اطمینان داشته باشید در صورت عدم تصمیم‌گیری سریع و منطقی برای واردات پنبه از تمام کشورهایی که مجاز به دادوستد با آنها هستیم، کارخانه‌های ریسندگی پنبه‌ای تعطیل و تعداد بسیار قابل توجهی از نیروهای شاغل در آن، بیکار خواهند شد.»
نیاز واحدهای نساجی به پنبه ۱۵۰ هزار تن در سال
به گفته این صنعتگر نساجی، «متاسفانه سازمان حفظ نباتات وزارت جهاد کشاورزی براساس ضوابط و مقررات موجود که بسیار قدیمی هستند، اعتقاد دارد که پنبه‌های وارداتی از سراسر دنیا (به جز پنبه‌های ازبکستان، ترکمنستان و تاجیکستان) آلوده به کرم سرخ و سایر آفت‌های گیاهی هستند، بنابراین ورود این قبیل پنبه‌ها به کشور را ممنوع و یا هم تحت شرایط بسیار دست نیافتنی و مشکل اعلام می‌کند و این در حالی است که نیاز واحدهای نساجی به پنبه حدود ۱۵۰ هزار تن در سال است و پنبه تولید داخل در سال‌های اخیر فقط حدود ۵۰-۴۵ هزار تن است.»
شیبانی تصریح کرد: «این در شرایطی است که کشوری مانند ترکیه، سالانه صدها هزار تن پنبه از تمام کشورهای پنبه‌خیز برای واحدهای نساجی خود وارد می‌کند و نگران کرم سرخ و آفت‌های مختلف دیگر نیست و می‌بینیم که به دلیل همین شرایط سهل تامین پنبه متاسفانه بازار کشور ما نیز پر از محصولات تمام شده نساجی کشور ترکیه شده است.»
نایب رییس هیات مدیره انجمن صنایع نساجی ایران عنوان کرد: «تا زمانی که چنین قوانین و مقررات ناکارآمد و دست و پاگیری از بین نرود، واردکنندگان پنبه نخواهند توانست نیاز واحدهای نساجی را برطرف کنند.»
شیبانی افزود: «متاسفانه در حال‌حاضر روش‌هایی که بخش قرنطینه و بهداشت گیاهی سازمان حفظ نباتات کشور اعمال می‌کند، روشی منسوخ شده و بسیار مشکل‌زاست که شاید این روش‌ها مربوط به سال‌های بسیار دوری است که برداشت پنبه ما حتی بالای ۲۵۰ هزار تن در سال بوده است.»
وی با اشاره به مجوز واردات پنبه از کشورهای ازبکستان، تاجیکستان و ترکمنستان، گفت: «تولیدکنندگان پنبه این کشورها در جریان محدودیت ایران برای واردات پنبه از دیگر نقاط جهان قرار دارند. به همین دلیل به خود اجازه می‌دهند هر نوع رفتاری با خریداران ایرانی داشته باشند.»
نایب رییس هیات مدیره انجمن صنایع نساجی ایران با بیان این‌که قیمت نخ وارداتی از بسیاری از کشورهای پنبه خیز مانند هندوستان و… ، برابر با قیمت پنبه وارداتی است، یادآور شد: «چگونه امکان دارد از این کشورها صدها تن نخ بدون دغدغه و هراس از وجود آفت وارد کرد، اما واردات پنبه از همین کشورها همراه اما و اگرهای فراوان باشد؟! نتیجه چنین سیاستی غلطی توقف و بسته شدن واحدهای ریسندگی و بیکاری پرسنل خوب آن خواهند بود.»
این صنعتگر نساجی اذعان داشت: «چگونه این امکان وجود دارد واردات پنبه مصر (که به‌دلیل طول بلند به‌عنوان بهترین پنبه و گرانقیمت‌تر از پنبه سایر کشورهاست)، در هیچ کجای دنیا ممنوع اعلام نشود و محصول بافته شده از آن برند برتر باشد، اما در ایران باید به بهانه وجود کرم سرخ و امثال آن از قرنطینه و ده‌ها مرحله غیر ممکن دیگر بگذرد؟»
شیبانی ضمن انتقاد از کم‌توجهی وزارت صنعت نسبت به معضل جدی تامین پنبه واحدهای ریسندگی به‌عنوان ماده اولیه و موتور محرکه صنایع نساجی در مورد کمبود پنبه، گفت: «کارخانه‌های ریسندگی بیشترین سطح اشتغال این صنعت را دارا هستند و با توقف هر یک از این واحدها، صدها نفر بیکار خواهند شد و آسیب‌های اجتماعی ناشی از این بیکاری محدود به بخش خصوصی نخواهد شد و طبعا دامنگیر جامعه، هیت حاکمه و همه دلسوزان کشور خواهد شد.»
دلیل افزایش قیمت پنبه در بازار داخلی
نایب رییس هیات مدیره انجمن صنایع نساجی ایران در پاسخ به این سوال که دلیل افزایش قیمت پنبه در بازار داخلی، کمبود پنبه است یا نوسانات جهانی قیمت این محصول، عنوان کرد: «اگرچه در بازارهای جهانی قیمت پنبه اندکی افزایش یافته، اما در ایران کاملا طبیعی است که کمبود شدید یک محصول، نیاز منطقی به آن طبعا قیمت آن را افزایش دهد، به‌طوری‌که طی هفته‌های گذشته این افزایش چشمگیر قیمت در بازار داخلی با توجه به کمبود و به عبارتی نبود پنبه اعم از داخلی و خارجی بسیار محدود بوده است.»
شیبانی از طرف انجمن صنایع نساجی ایران ضمن تاکید بر خرید هر مقدار پنبه تولید داخل، اظهار داشت: «وضع هر گونه تعرفه گمرکی و سود بازرگانی به مواد اولیه و به خصوص به مواد اولیه‌ای که در داخل کشور کمبود شدید دارد، امری کاملا اشتباه است که باید وزارت صنعت در این مورد تا مادامی که در داخل کشور نیاز کامل صنعت ریسندگی به پنبه تامین نشود، هر گونه تعرفه‌ای را مانند بسیاری از کشورهای دارای صنعت ریسندگی به طور کامل حذف کند.»
وی ابراز امیدواری کرد که «با توجه به اهمیت این صنعت به خصوص در بعد اشتغالزایی و ارزش افزوده و توجه ویژه شخص وزیر صنعت و مدیرکل دفتر صنایع نساجی و کارشناسان این بخش اقدامی عملی و هرچه سریع‌تر در جهت حذف این مقررات و امکان ورود آن از تمام کشورهای مجاز به دادوستد بین وازتخانه‌های دخیل اخذ شود.
نایب رییس هیات مدیره انجمن صنایع نساجی ایران در پایان خاطرنشان کرد: توجه داشته باشیم که با سراب برنامه‌ریزی آینده دور برای امکان برداشت بیشتر تولید داخل که امید داریم با همت متولیان امر به آن هرچه زودتر دسترسی پیدا کنیم در حال حاضر بحران جدی موجود در این صنعت را به‌دلیل نبود مواد اولیه فراموش نکنیم.»
