مد از کجا می‌آید؟
دانلود نسخه دیجیتال مجله کهن
زمانی بنفش رنگ سال می‌شود و گاهی لباس‌های سبز ویترین مغازه‌ها را پر کرده‌اند. گاهی کیف‌های کوچک به اصطلاح مد می‌شوند و گاهی نیز کیف‌های بزرگ. اما منشأ این “مد شدن‌ها” و از “از مد افتاده‌بودن‌ها” را چه چیز تعیین می‌کند؟
گزارش دویچه ووله در این خصوص را بخوانید:
پاریس را تنها به شهر عاشقان نمی‌شناسند، بلکه بدون تردید یکی از به نام‌ترین زادگاه‌های مد نیز به شمار می‌رود. دیان یک دختر ۲۱ ساله‌ی فرانسوی است که در شهر پاریس زندگی و تحصیل می‌کند. با اینکه هوا رفته رفته رو به سرما می‌رود اما او کفش تابستانی به پا کرده است که با شلوار جین نارنجی‌رنگش همخوانی دارد. به گفته‌ی دیان، اگر کسی بخواهد با مد روز پیش برود، باید کمی برای سختی کشیدن هم آمادگی داشته باشد.
مد یکی از موضوعات مورد علاقه‌‌ی دیان است، برای همین هم او در در دو رشته‌ی تئوری مد و روزنامه‌نگاری تحصیل می‌کند. در اصل دیان قصد دارد که در آینده منتقد مد شود و مطلب بنویسد. به نظر او مد نیز همانند ادبیات، معماری و نقاشی یک هنر است و به این ترتیب ایو سن لوران، طراح نامدار فرانسوی هم هنرمندی که تمام استعدادش را در این نهاد تا به قامت زنان لباس‌های زیبا بدوزد: “این که مردی قادر است زنی را زیبا کند، از نظر من فوق‌العاده است.”
اما چگونه یک لباس یا یک رنگ مد می‌شود؟ از کجا یک طراح، به طور خاص طرح یک لباس را ارائه می‌دهد و نه چندین لباس دیگر را؟ مثلا رنگ بنفش، رنگ سال می‌شود و مدهای قدیمی بار دیگر جان می‌گیرند.
بیلبوردهای متحرک
دیان مدتی را در یکی از بوتیک‌های لوکس ایو سن لوران کار کرده؛ دورانی که برای او تجربه‌های ارزشمندی را به همراه داشته است. در همان زمان هم بوده که به نکته‌ای پی میبرد و اینکه، مهترین دلیل به وجود آمدن یک مد، نه تنها ذهنیات یک طراح، که سلیقه‌ی مردم است، زیرا در نهایت لباسهایی توجه مردم عادی را جلب می‌کند که در خود چیز تازه‌ای داشته باشند: “مد همیشه از اجتماع جان گرفته است. نکته‌ی جالب این است که طراحان مد همیشه از مردم عادی در خیابان برای خلق کلکسیون خود الهام می‌گیرند، مد تازه‌ای را ارائه می‌دهند و طرحشان دوباره بر تن مردم عادی می‌نشیند. در اصل این یک چرخه است. یک طراح در وهله‌ی اول یک شکارکننده‌ی تصویر است، وقتی که او یک رنگ، گل و یا حتی ردی را بر روی دیوار می‌بیند، الهام می‌گیرد و چیزی را خلق می‌کند. فرم‌ها یا رنگ‌هایی هستند که از برخاسته از خیابان و زندگی روزمره هستند.”
سالن‌های مد مقصد بعدی هستند. در اینجاست که فرصتی به وجود می‌آید تا طراح هر آنچه را که در ذهنش گذشته و در نهایت خلق شده است، نشان دهد. دست‌اندرکاران صنعت پارچه با دقت تمام به شوهای لباس چشم می‌دوزند و دست به کار می‌شوند تا هر آنچه را که به مذاق تماشاگران خوش آمده، روی خط تولید ببرند؛ از رنگ گرفته تا جنس پارچه.
بعد از آن هم مسلما این ستاره‌های نامدار دنیای موسیقی، مد یا سینما هستند که با پوشیدن یک لباس یا دست گرفتن یک کیف، همانند بیلبوردهای تبلیغاتی متحرک عمل می‌کنند. البته بدیهی است که برای خرید هر کدام از وسایل یا لباسهایی که به تن این افراد می‌نشیند، بایستی درآمد مشابهی داشت!
اما به باور دیان، اینکه زنی از سر تا پا به رنگ و مد “دیور” درآمده باشد، نشانه‌ی خوش‌پوشی نیست. اگر کسی می‌خواهد آراسته و تک لباس بپوشد، کافی است تا فقط بخش کوچکی را طبق مد بیاراید؛ یک گردن‌بند تک و زیبا یا کیفی خوش‌رنگ و خوش ترکیب که از سر سلیقه خریده شده باشد، گاه بسیار چشم نوازتر از چیزی است که تنها از سر مد خریده شده است.
