صنعت نساجی بنگلادش

صنعت نساجی بنگلادش را میتوان به سه قسمت تقسیم کرد: بخش عمومی بخش دست بافت و بخش خصوصی سازمان یافته. بخش خصوصی رشد سریعی در سالهای اخیر داشته است. صنعت دست بافت جذب کننده بازار کار برای بخش عظیمی از جمعیت بنگلادش بوده و بخش عظیمی از محصول به وسیله بازار محلی تامین می شود. حدود ۲۰ درصد کارخانه های موجود در بنگلادش کارخانه های بزرگ می باشند تعداد کارخانه های ریسندگی در کشور روز به روز در حال افزایش است

در حالیکه تحلیلگران صنعت می گویند که تولید کنندگان منسوجات و پوشاک بنگلادش مجبور خواهند بود با رقابت تندی از کشورهائی نظیر هند پاکستان و چین و تایلند با خط مشی های جدید مواجه شوند اما شرکتهای نساجی هیچ اثری را از سوی این کشورها بر کسب و کارهای خود مشاهده نمی کنند. بخشهای پوشاک و منسوجات ترکیبی متشکل از ۳۶۰۰ واخد صنعتی می باشد. این تراکم فعالیت تولید را در پایتخت داکا و رشد تولید منسوجات و صادرات کشور را نشان می دهد.

دبیر کل انجمن صنایع نساجی بنگلادش می گوید: به علت اینکه منسوجات آماده دو بخش صادراتی بسیار بزرگ را در بنگلادش تشکیل می دهد حمایت دولت ادامه خواهد یافت و هیچ محدودیتی بر بازگشت سود و سرمایه یا واردات بدون مالیات دستگاهها و مواد خام برای صادرات وجود ندارد. مطابق با تولید کنندگان منسوجات بنگلادش و انجمن صادرکنندگان الزام کلی در بازار حدود ۳ بیلیون دلار می باشد که ۸۵ تا ۹۰ درصد از کشورهائی نظیر چین هند هنگ کنگ سنگاپور تایلند کره اندونزی و تایوان وارد می شود. تقاضای محصول با نرخ ۲۰ درصد در هر سال در حال افزایش است. اگرچه صنعت نساجی یکی از بزرگترین صنایع در بنگلادش  است و همچنان در حال گسترش می باشد با مسائل جدی مواجه است به خصوص به علت اینکه کشور مواد خام لازم و کافی را برای صنعت جهت گسترش تولید نمی کند. مواد اولیه مورد استفاده در بخش ریسندگی پنبه و الیاف مصنوعی و خام نظیر الیافهای پلی استر می باشند. متاسفانه هیچیک از این مواد خام در بنگلادش تولید نمی شود.

بیشتر کارخانه های ریسندگی در بنگلادش نخ نامرغوب را تولید می کنند.اشکال موجود نشان می دهند که تولید نخ جاری تنها ۲۲ درصد تقاضای کل را تحقق می بخشد علیرغم این مانع ۱۱۶ کارخانه ریسندگی جدید که هر یک دارای ظرفیت ۲۵ هزار دوک می باشند در آینده نزدیک بنا خواهند شد.

بخش بافندگی نیز دچار کمبود سازماندهی و هماهنگی است. ظرفیت بافندگی موجود در بنگلادش می تواند تنها حدود ۴۰ درصد تقاضای محصول را تحقق بخشد مابقی وارد می گردد. اما تغییر فزاینده گسترش در بخش بافندگی از این واقعیت آشکار است که ۲۲۳ دستگاه بافندگی مدرن هر یک با یک ظرفیت سالیانه ۱۰ میلیون متری در آینده نزدیک بناخواهند شد. بخشهای جوراب بافی و کشبافی نسبت به بافندگی بهتر به نظر می رسند و حدود ۸۰ درصد مواد فرعی پوشاک نظیر پنبه نخ دکمه  اکنون در بنگلادش تولید شده و به محصول داخلی ملی کمک می کند. اما صنعت منسوجات تنها در حال شکوفائی است.

وقتی بنگلادش از پاکستان در سال ۱۹۷۱ استقلال یافت دولت جدید صنعت نساجی را ملی اعلام کرد. تمامی کارخانه های نساجی سپس تحت اتحادیه کارخانه های نساجی بنگلادش سازمان یافتند. نواحی پردازشگر صادرات بنگلادش که دولتی هستند سرمایه گذاری محلی و خارجی را در نواحی پردازش صادرات خود ترویج می کنند که برای ارائه ظرفیت یک محیط کاری بدون رویه های پیچیده اداری به سرمایه گذاران توسعه یافته است. سایر انجمنهای نساجی برجسته در کشور شامل bgmea انجمن کارخانه های ژوت بنگلادش و تولید کنندگان کشباف بنگلادش و انجمن صادر کنندگان می شود.

مدیراجرائی هئیت سرمایه گذاری بنگلادش در یک مصاحبه منتشر شده اخیرا گفت : که در ۵ سال آینده کشور نیازمند سرمایه گذاری ۳ بیلیون دلاری در بخش نساجی می باشد. بازار منسوجات کشور در طی سال اخیر ۲۱.۵ میلیون دلار بوده که ۲۰ سال پیش ۳.۲ میلیون دلار بود. پیش بینی می شود بازار بتواند تا ۲۳ میلیون دلار در سال آتی رشد نمایدسرمایه گذاری در صنعت نساجی و پوشاک نساجی بنگلادش که هفتاد و پنج درصد از کل درآمدهای صادراتی این کشور را در برمی گیرد در سال منتهی به ژوئن ۲۰۰۸، ۲۶ درصد کاهش داشت.

به گزارش خبرگزاری رویترز از داکا، یک مقام عالی رتبه کمیسیون سرمایه گذاری بنگلادش با اعلام این مطلب افزود در این مدت سرمایه گذاری در صنعت نساجی و پوشاک این کشور یه یکصد و چهل و شش میلیون دلار کاهش یافته است. در حالی که در مدت مشابه سال قبل حجم سرمایه گذاری ها در این بخش یکصد و هشتاد و چهار میلیون دلار بود. این مقام بنگلادشی افزود “ما در همه بخش ها شاهد کاهش سرمایه گذاری بودیم ولی در مورد بخش نساجی که در اقتصاد بنگلادش سهم به سزایی دارد به شدت نگرانیم.”یکی از صاحبان صنایع بنگلادش نیز گفت این کاهش در سال مالی منتهی به ژوئن دو هزار و نه بر درآمدهای ارزی به شدت تاثیر خواهد گذاشت. وی از دولت بنگلادش خواست به مشکلات بخش نساجی رسیدگی کند.