با هنر: بی‌تدبیری‌ها را پای تحریم ننویسیم
دانلود نسخه دیجیتال مجله کهن
نایب رییس مجلس شورای اسلامی در نشستی با حضور رییس و نایب رییس و اعضای کمیسیون کشاورزی اتاق ایران، سازماندهی، تشکل سازی و توانمندسازی بخش‌خصوصی برای تصدی ۸۰ درصد اقتصاد ایران را ناکافی دانسته و آمادگی مجلس برای همکاری با فعالان بخش‌خصوصی برای رسیدن به سازوکار‌های مطمئن را اعلام کرد.
باهنر در این نشست بعد از شنیدن گزارشات حاضران گفت: بسیاری از موارد اشاره شده احتیاج به کار تحقیقی و کارشناسی دارد. روند همکاری بین بخش‌خصوصی و مجلس نسبت به گذشته روند خوبی است و کارهای انجام شده بسیار است البته تومار کارهای انجام نشده همواره بلندتر از کارهای انجام شده است.
وی افزود: سیاست‌ها، مدیریت‌ها و برنامه‌ریزی‌ها در کشور شکل سیاه و سفید دارد یعنی یا هست یا نیست و اگر بخواهیم یک قضاوت عادلانه و منصفانه داشته باشیم باید روی روندها قضاوت کنیم. در روند کار مجلس، اعتقاد به بخش‌خصوصی وجود دارد. من در زمان دفاع مقدس متهم به حمایت از اقتصاد آزاد بودم و از همان ابتدا در مدیریت کشور با رییس دولت وقت اختلاف‌نظر داشتم.
به اعتقادمن، بسیاری ازکارهای کارشناسی باید توسط بخش‌خصوصی و اتاق انجام شود و مجلس باید حداکثر استفاده را از توان کارشناسی موجود در بخش‌خصوصی کند. در واقع این‌گونه نیست که یک نماینده بر همه حوزه‌ها اشراف و در آنها تخصص داشته باشد. فضای اقتصاد کشور در حال حاضر یک فضای عادی نیست و فشارهای تحریمی در بعضی از بخش‌ها حتی از زمان جنگ هم بیشتر است. ما درگیر یک جنگ جدی و سرد اقتصادی هستیم بنابراین بعضی از تصمیمات ما تصمیمات در حالت عادی نیست و حتی در آنها بی‌تدبیری، کوتاه‌بینی، دیر از خواب بیدار شدن و دیر متوجه شدن و در بعضی موارد مشکوک بودن به علم و تدبیر خودمان وجود دارد. بنابراین اینها جریان کار را مختل می‌کند. چنانچه بخواهیم این موارد را کمی کنیم، فقط ۳۰ تا ۴۰ درصد از اوضاع بد اقتصادی ما به‌خاطر تحریم‌هاست و مابقی آن بی‌تدبیری، خودمحوری و عدم پیش‌بینی‌پذیری مسوولان و تصمیم‌گیران کشور است.
در این وضعیت غیرعادی یکی دیگر از گرفتاری‌ها، گرفتاری تشکل‌هاست. ما تشکل‌های قدرتمند نداریم. زمانی‌که اصل «۴۴» اجرا شد بنده حدس زدم که ارزش بنگاه‌های متعلق به دولت یکصد میلیارد دلار است و اینها را باید ظرف چهار، پنج سال بفروشد و به بخش‌خصوصی واگذار کند. همچنین در طول دو برنامه توسعه آینده باید یک‌هزار میلیارد دلار سرمایه‌گذاری جدید صورت گیرد و همه اینها باید به بخش‌خصوصی واگذار شود. آن موقع در این فکر بودیم که بخش‌خصوصی که بتوانیم به آن اعتماد کنیم، نداریم و در حال حاضر هم می‌گوییم که نداریم. البته نه اینکه دولت با عرضه‌تر از بخش‌خصوصی باشد. آن کارهایی که دولت باید بیاید سرمایه‌گذاری کند ۲۰ درصد بیشتر نیست و ۸۰ درصد آن را باید بخش‌خصوصی انجام دهد. آیا آدم‌هایی داریم که بتوانند زیربار این مسوولیت بروند؟ تشکل‌هایی که شما وعده دادید چه شد؟ در عین حال که مشکلات، مشکلات سنگینی است، راه‌حل‌های خوب، اصولی و شناخته‌شده‌ای وجود دارد و باید دست به دست هم داده تا بتوانیم بخشی از مشکلات را حل کنیم.
