صدور مجوزهای بی برنامه نمایشگاه فرش ماشینی و سردرگمی تولیدکنندگان
بهنام قاسمی:: مجله نساجی کهن :: یکی از مسائل مهمی که امسال اذهان تولیدکنندگان صنعت فرش ماشینی کشور را آشفته کرده وجود دو نمایشگاه فرش ماشینی در فاصله ۲۴ روز از یکدیگر در ماه های مرداد و شهریور است. اما چرا و چگونه می تواند چنین اتفاقی بیفتد و هم شرکت های برگزار کننده هم شرکت کنندگان در نمایشگاه را آزار دهد و موجب به هم ریختگی ، بی نظمی و استرس همگان شود؟؟
هر چندتولیدکنندگان و مردم ما به این بی برنامه گی های آشکار و خنده دار – البته از جنس آن خنده هایی که از صد گریه غم انگیز تر است – در تمامی عرصه های اقتصادی ، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و … عادت دارند و نباید خیلی شگفت زده شویم اما باید از مسئولین سوال کرد چطور به خود اجازه میدهند این چنین با انرژی و وقت و پول جامعه بازی کنند و تنها منافع عده خاصی را در نظر بگیرند؟
اصولا وجود رقیب در هر زمینه ای بسیار خوب و خوش یمن است و موجب پیشرفت بیشتر و نوآوری و خلاقیت می شود و انسان را از راکد بودن نجات می دهد اما این رقابت نیز باید دارای چهار چوب و اصولی باشد که اگر رعایت نشود رقابت سالم به یک رقابت کشنده و مضر تبدیل می شود که به همه اسیب میزند. وجود دومین نمایشگاه فرش ماشینی و موکت در تهران و شهر آفتاب یک اتفاق خوب است و می تواند در افزایش سطح کیفیت این بخش موثر باشد و حتی کسانی هم که اعتقاد دارند وجود یک نمایشگاه برای صنعت فرش ماشینی و موکت ما کافی است را می توان در چهارچوب دموکراسی و قوانین بازار رقابتی تا حدودی توجیه کرد اما نکته اینجاست که این نمایشگاه رقیب باید حداقل از نظر زمانی در فاصله ای معقول از نمایشگاه رقیب قرار گیرد تا بتواند به خوبی رشد کند.
در این بین نام دو شرکت اوراسیا نوید به عنوان برگزار کنننده ۸ دوره نمایشگاه فرش ماشینی تهران و شرکت بانیان فردای روشن به عنوان رقیب تازه وارد مطرح است که هر دو از سابقه و تجربه خوبی در عرصه نمایشگاهی برخوردارند. با توجه به سابقه زیاد مدیران شرکت بانیان فردا در عرصه صنعت نمایشگاهی، به نظر نمی رسد آنها آنقدر خام و بی تجربه باشند که وقت، انرژی و سرمایه خود را برای برگزاری نمایشگاهی فقط ۲۴ روز قبل از نمایشگاه بزرگ و شناخته شده تهران در شهریور ماه قمار کنند و آن هم دقیقا با همان زمینه کاری و محصولات و با مخاطبان مشترک!!!
حتی به نظر نویسنده اختلافات احتمالی بین هیات مدیره های این دو شرکت نیز نمی تواند موجب این مساله باشد چرا که در نهایت هیچ شرکتی حاضر نیست سرمایه خود را برای شکست رقیب چشم بسته و بدون افق روشن قمار کند. بنابراین شاید بتواند علت این مساله را در ناهماهنگی و یا مسائل پشت پرده مجموعه نمایشگاهی شهر آفتاب با شرکت نمایشگاه های بین المللی تهران جستجو کرد. شهرداری تهران که سال هاست به بهانه مشکلات ترافیکی خیابان های حاشیه تهران قصد دارد نمایشگاه ها را به خارج شهر انتقال دهد حالا با مالکیت مجموعه نمایشگاهی شهر آفتاب این امکان را فراهم کرده است. تا جایی که شواهد و قراین نشان می دهد مدیریت و برنامه ریزی این دو مجموعه نمایشگاهی کاملا از یکدیگر مجزاست و شهر آفتاب این حق را دارد تا بتواند بدون هماهنگی با تقویم نمایشگاهی موجود در شرکت نمایشگاه های بین المللی مجوز نمایشگاه صادر کند.
ینابر گفته مدیران شرکت بانیان فردای روشن آنها درخواست های خود را برای تاریخ هایی با فاصله ۵ یا ۶ ماهه از نمایشگاه شهریور به شهر آفتاب پیشنهاد داده اند اما به دلیل ترافیک بالای نمایشگاهی در تاریخ های پیشنهادی مرداد ماه به اجبار به آنها داده شده است.
این مساله نه تنها برای نمایشگاه فرش ماشینی بلکه برای بسیاری از نمایشگاه های دیگر نظیر نمایشگاه لوازم التحریر و… نیز به اشکال مختلف رخ داده است و سردرگمی زیادی را ایجاد کرده است. لذا ارتباط هر چه بیشتر بین برنامه ریزان این دو سایت نمایشگاهی تهران ضروری است تا با تطبیق تقویم های نمایشگاهی خود حداقل نمایشگاه های رقیب را در یک فاصله معقول زمانی از یکدیگر قراردهند و از ضررهای مادی و معنوی به شرکت های برگزار کننده، رقابت ناسالم و نهایتا ضربه خوردن به تولید کنندگان جلوگیری کنند. این تداخل حتی مانع بزرگی بر سر راه بین المللی شدن نمایشگاه های ما نیز هست و موجب پراکنده شدن شرکت ها می شود که در نهایت دو رویداد ضعیف و بدون مخاطب را به بار می آورد.
